عنوان مطلب چاقی و انواع سرطان و نقش جراحی چاقی بر کاهش ریسک سرطان
در این نوشته دکتر شهابی در مورد ارتباط بین چاقی و انواع سرطان و نقش جراحی چاقی بر کاهش ریسک سرطان، چاقی چگونه ریسک سرطان را افزایش میدهد، تاثیر کاهش وزن بر سرطان توضیح داده است.
مطلبی که درباره آن صحبت می کنیم، ارتباط چاقی یا اضافه وزن و مبتلاشدن به بیماری سرطان است. سوالی که اینجا پیش می آید این است که آیا چاقی تاثیری بر ابتلا به بیماری سرطان دارد؟ طبق تحقیقاتی که در انجمن سرطان آمریکا انجام شده، مشاهده می شود که اضافه وزن بدن باعث ایجاد تقریبا 11٪ از سرطان ها در زنان و تقریبا 5٪ از سرطان ها در مردان در ایالات متحده و همچنین تقریبا 7٪ از کل مرگ های ناشی از سرطان است. پس اضافه وزن یا چاقی تاثیر زیادی بر مبتلا شدن به سرطان دارد.
چاقی چیست ؟
چاقی وضعیتی است که در آن، فرد مقدار زیاد و بیش از اندازه معمول از چربی را در بدن خود داشته باشد. برای اندازه گیری چاقی، کارشناسان به طور معمول از مقیاسی به نام شاخص توده بدنی (BMI) استفاده می کنند.
BMI با تقسیم وزن فرد بر مجذور قد محاسبه می شود. BMI اندازه گیری دقیق تری از چاقی نسبت به وزن به تنهایی ارائه می دهد و برای اکثر افراد این شاخص نسبتا خوبی از چاقی بدن است.
افراد چاق نسبت به سایر افراد بیشتر به بیماری های مرتبط به چاقی مثل دیابت، انواع سرطان دچار می شوند.
ارتباط میان چاقی و انواع سرطان
اضافه وزن داشتن به این معنی نیست که به طور قطع به سرطان مبتلا خواهید شد، اما اگر اضافه وزن دارید احتمال اینکه به سرطان دچار شوید بیشتر از افراد دارای وزن سالم است. خطر ابتلا به سرطان براشی شما به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله عواملی که نمی توانید تغییر دهید، مثل سن و ژنتیک.
شواهدی وجود دارد که مشخص می کند مقادیر بالاتر چربی در بدن با افزایش خطر ابتلا به تعدادی از سرطان ها مرتبط است.
انواع سرطان مرتبط با چاقی
سرطان آندومتر: خانم های چاق و دارای اضافه وزن دو تا چهار برابر بیشتر از خانم های با وزن طبیعی به سرطان آندومتر (سرطان پوشش رحم) دچار می شوند. همچنین زنان بسیار چاق و دارای اضافه وزن حدودا هفت برابر بیشتر از خانم های با وزن طبیعی به بیماری سرطان آندومتر مبتلا می شوند.
آدنوکارسینوم مری: اشخاصی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند، تقریباً دو برابر بیشتر از اشخاصی با وزن طبیعی به نوعی بیماری سرطان مری به نام آدنوکارسینوم مری دچار می شوند. این عدد برای افرادی که بسیار چاق هستند بیش از چهار برابر است.
سرطان کاردیای معده: اشخاصی که چاق هستند حدودا دو برابر بیشتر از اشخاص با وزن طبیعی در معرض ابتلا به بیماری سرطان در قسمت فوقانی معده، یعنی دقیقا در نزدیکترین قسمت به مری، قرار می گیرند.
سرطان کبد: اشخاصی که دارای اضافه وزن هستند تا دو برابر بیشتر از افراد با وزن طبیعی دچار ابتلا به بیماری سرطان کبد هستند. ارتباط بین اضافه وزن یا چاقی و سرطان کبد در مردان نسبت به زنان بیشتر است.
سرطان کلیه: اشخاصی که دارای اضافه وزن یا دچار چاقی هستند، تقریباً دو برابر بیشتر از افراد با وزن طبیعی در معرض ابتلا به بیماری سرطان سلول کلیه، شایع ترین نوع سرطان کلیه، هستند.
مننژیوم: خطر این تومور مغزی که با رشد آهسته که در غشاهای اطراف مغز و نخاع ایجاد می شود، در اشخاص چاق حدود 50 درصد و در اشخاصی که اضافه وزن دارند، حدود 20 درصد افزایش می یابد.
سرطان لوزالمعده: اشخاصی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند حدود 1.5 برابر بیشتر از افراد با وزن طبیعی در معرض خطر ابتلا به سرطان پانکراس هستند.
سرطان کولورکتال: اشخاصی که چاق هستند حدود 30٪ بیشتر از افراد با وزن طبیعی دچار بیماری سرطان روده بزرگ می شوند.
سرطان تیروئید: BMI بالاتر (به طور مثال، افزایش 5 واحدی در BMI) با افزایش 10٪ در خطر سرطان تیروئید همراه است.
چاقی چگونه ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد؟
اشخاص چاق بیشتر دارای التهاب مزمن سطح پایین هستند. این موضوع می تواند به مرور زمان باعث آسیب رساندن به DNA می شود که منجر به بیماری سرطان می شود. اشخاص دارای اضافه وزن و چاقی بیشتر از اشخاص با وزن طبیعی به بیماری ها یا اختلالاتی مبتلا می شوند که عوامل خطر ساز ابتلا به بیماری سرطان را ایجاد می کند. به عنوان مثال، التهاب موضعی مزمن که ناشی از بیماری ریفلاکس معده است، علت احتمالی آدنوکارسینومای مری می باشد. چاقی یک عامل بسیار مهم خطر ابتلا به سنگ صفرا است. کولیت اولسراتیو مزمن (یک بیماری التهابی مزمن) و هپاتیت از عوامل مهم خطرساز برای انواع مختلف سرطان کبد است.
بافت چربی مقادیر زیادی استروژن تولید می کند که این مقادیر بالا با افزایش خطر سرطان های پستان، آندومتر، تخمدان و برخی دیگر همراه است. در اشخاص چاق سطح انسولین و فاکتور رشد شبه انسولین افزایش می یابد. مقادیر بالای انسولین و IGF-1 ممکن است باعث پیشرفت بیماری سرطان روده بزرگ، کلیه، پروستات و آندومترمی شود.
سلول های چربی، آدیپوکین ایجاد می کنند. این هورمون ها ممکن است رشد سلول را تحریک یا مهار کنند. به عنوان مثال، سطح یک آدیپوکین به نام لپتین، که به نظر می رسد باعث تکثیر سلول می شود، در خون با افزایش چربی بدن افزایش می یابد. آدیپونکتین که در افراد چاق کمتر از اشخاص با وزن طبیعی هست، ممکن است اثرات ضد تکثیر داشته باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.